CTRL + V

Kent - Om du var här

http://i33.photobucket.com/albums/d76/AvGDHil/SigsAvies/hilary1.jpg

Lissie!:

Agh, who needs smartness when you can be the awesome Nat? [/quote]

scotty doesnt know

Lekker aan de weg timmerend schreeuw-emo bandje uit Rotterdam

welke?

ok go - do what you want

ok go - dont ask me

veel ctrl v's heb k ineens O_o

Spank the Ponies

rebellen

They took a mug shot
Let me outta here
Come on I’ll pay you
for a bottle of beer

Schrijver

Wolkers, Jan


Titel

Turks fruit


Jaar van uitgave

1969


Bron

Het Vrije Volk


Publicatiedatum

24-01-1970


Recensent




Recensietitel

Een relaas van de liefde tussen 'n beeldhouwer en 'die mooie rooie'





Ik keek naar het portiek aan de overkant van de straat waar ik jaren geleden gestaan had om een glimp van haar op te vangen. En ik dacht eraan dat ik nu, na al die jaren, nog even gek op haar was, en dat ik het altijd zou blijven. Dat het nooit over zou gaan. Ik kneep mijn handen tot vuisten omdat alles nu verkankerd en verpest was.' Turks Fruit, het nieuwe boek van Jan Wolkers, is het relaas van een liefde tussen een beeldhouwer en 'die mooie rooie', het meisje dat hem in haar auto meeneemt als hij in Limburg staat te liften en dat zes jaar later, als 'alles verkankerd en verpest' is, in een kliniek sterft aan een tumor in de hersenen. Natuurlijk kan men zo'n boek niet lezen zonder in die beeldhouwer Jan Wolkers zelf te zien, als vrijwel alles wat hij heeft geschreven, een duidelijke autobiografische inslag, al heeft hij de historie met bekwame romanciershand gearrangeerd: de 'Olga' van het boek kan doorgaan voor een synthese van verschillende vrouwen figuren. De praktijk des levens levert nu eenmaal slechts zelden pasklare romans af en het slot is dan ook te beschouwen als een correctie op een onbevredigend geachte werkelijkheid. Nadat Olga uit het leven van de ik-figuur is verdwenen, moest zij ook maar helemaal uit het leven verdwijnen. Zij had eenvoudig geen bestaansrecht meer en de schrijver had geen andere keus dan haar een, overigens aangrijpende, dood te laten sterven. Hoe het allemaal precies heeft gezeten mag over tien of twintig jaar de Neerlandicus uitzoeken die op Wolkers promoveert - wij hebben allemaal met het boek te maken. Een boek dat een terugkeer is naar de schrijftrant die we van hem kenden tot zijn voorlaatste boek. Dat voorlaatste, Horrible Tango, was een experiment, een poging van de auteur om in zijn geschreven werk tot een soort gelijke ontwikkeling te komen als in zijn plastiek en zijn schilderijen. Het experiment is hem blijkbaar niet bevallen, hoewel je dat natuurlijk nooit weet; misschien valt hij de lijn van Horrible Tango in een volgend boek weer op. In elk geval is Turks Fruit weer' een strak verteld verhaal, een verhaal waarin de episode aanvankelijk met verbittering, met rancune zelfs wordt bezien. Het boek begint in wilde haat tegen Olga en haar familie, gezeten middenstanders die de relatie met een kunstenaar niet zonder achterdocht gadesloegen en die, zo krijgt men de indruk, het hunne hebben gedaan om het huwelijk te doen mislukken. Maar dan gebeurt het merkwaardige. Uit de rancune ontwikkelt zich de aanleiding los, een gepassioneerde liefde voor het wezen dat een stuk leven met hem deelde. 'Wat ben ik als een gek van haar blijven houden,' leest men. Het boek maakt dus een kanteling, de haat houdt geen stand naarmate de ik gedwongen wordt zich meer van haar in herinnering te brengen. Schoksgewijs komen de gebeurtenissen weer naar boven - komische (het tafereel met de barbeceu!), heftige,, tragische. De beeldhouwer krijgt weer een opdracht, een beeld voor een Rode Kruisgebouw. 'Maar het leek wel of de duvel er mee speelde, want het moest weer een moeder met een kind worden. Ze zei meteen, aan mijn lijf geen polonaise. Ze wilde er niet voor poseren, er niets mee te maken hebben. Ze zou ziek worden, doodgaan, misselijk worden, me verlaten... Ik moest het maar uit mijn hoofd doen.' En 'uit mijn hoofd' maakte hij dan dat beeld, 'een meer dan levens grote gebogen figuur, helemaal open, die 'n rudimentair kind, meer een soort schepsel, van de grond pakte'. Als hij jaren later het beeld terugziet, beseft hij dat hij zonder het te weten de kern van het drama heeft uitgebeeld: 'Een levenloos stuk abstractie, dat niets meer van haar bewaarde. En het sloeg ineens door me heen dat ik met dit beeld haar angst gestalte had gegeven. Haar angst voor het moederschap. Dat het geen vrouw was die een kind optilde, maar van zixh afstootte naar de aarde.' Het is het enige moment uit het hele boek waarin de ik afstand neemt tot het gebeurde, maar het is voldoende, want dan volgt: Olga's ontrouw, in een lompe mise-en-scene van de familie; het gevecht om haar terug te krijgen en de mislukking, alweer door ingrijpen van de boosaardige schoonmoeder; Olga's zwerftocht van man naar man; het weerzien in de kliniek, en het sterven. Elk nieuw boek van Jan Wolkers is voor mij wat je noemt 'een gebeurtenis' en al stel ik Turks Fruit niet zo hoog als Een roos van vlees )om meteen de top te noemen), het is duidelijk dat Jan Wolkers ook dit boek moest schrijven. Een boek waarvan de tragiek zich mogelijk pas tijdens het schrijven aan de auteur heeft geopenbaard. Een omzien in wrok, waarbij de wrok door het verdriet wordt overmeesterd.

ik vind jan wolkers echt een creep, misschien zijn zijn boeken mooi maar dat weet ik niet ^^

http://www.thuiswerkspecialist.nl/

Steffie:

ik vind jan wolkers echt een creep, misschien zijn zijn boeken mooi maar dat weet ik niet ^^

en nu lees ik een boek van hem

Ja - ja
Nee - nej
Goeiemôre - godmorgon
Goeienag - godnatt
Baie dankie - tack så mycket
Veel geluk - lycka till!
Hoe gaan dit met Jou? - Hur mår du?
Met my gaan dit goed - Jag mår bra
Wat is jou naam? - Vad heter du?
Ek kan nie Afrikaans praat nie - Jag kan inte tala afrikaans
Ek is lief vir jou - Jag älskar dig
Kan ek 'n bier kry, asseblief? - Kan jag få en öl, tack?
Maak gou-gou! - Skynda på!
een
twee
drie
vier
vyf
ses
sewe
ag
nege
tien

Vrienden van de poëzie'

-_______-You okay?

scotty