tienerzwangerschappen

wat vind jij hiervan?
een koppeltje van een zestienjarige en een zeventienjarige die aan kinderen willen beginnen?

ik vind dat ze dat helemaal zelf moeten beslissen
moest ik zwanger zijn voor mij 20j zou ik zoiezo abortus plegen in ieder geval ...

wow ik niet. zelfs nu niet. maar op kinderen zit ik nu niet echt te wachten. ik bedoel je hele jeugd is naar de vaantjes

inderdaad en vaak laten gasten je dan ook stikken nadat ze te horen krijgen dat ze vader worden ..

nee, ik bedoelde dat jij en je vriendje zo even gaan beslissen dat je een kindje wilt.
en dan een jaar later besef je dat je het niet aankan en dan is dat kindje zijn leven ook kapot

ik zou niet weten wat ik doe

abortus is het weggooien van een levend iets
en een kind nemen is t vergooien van je eigen leven

ik zou er gewoon voor zorgen dat t altijd dubbelveilig is todat je n leeftijd bereikt waarop je verstandig met je keuzes kan omgaan en shit

ja dat is zo. abortus zou ik niet doen omdat ik geen leven wil weggooien. maar ik zou zeker hulp zoeken.

Junkie Princess:

nee, ik bedoelde dat jij en je vriendje zo even gaan beslissen dat je een kindje wilt.
en dan een jaar later besef je dat je het niet aankan en dan is dat kindje zijn leven ook kapot

meestal en dan gaan de ouders van die tieners voor het kindje zorgen en dan lijkt het meer dat zij de ouders van het kind zijn

Junkie Princess:

ja dat is zo. abortus zou ik niet doen omdat ik geen leven wil weggooien. maar ik zou zeker hulp zoeken.

liever geen leven dan ongelukkig leven voor mij

maarja t is t leven van n kind dat nog niet levensvatbaar is en jezelf

ik zou nooit vrijwillig een tienerma worden das eng
en onverstandig
in feite weet je nog veel te weinig van de wereld om je te settelen met zon kind

egocentrisch.... maar mss heb je wel gelijk. als je weet dat je het anders zal verwaarlozen ofzo. of als je zeker weet dat je het niet aankan. dan is het beter zo dan bij je ouders 'dumpen' als een hond in een asiel ofzo

maar iedereen mag van mij doen wat ze willen als je het wilt houden/er klaar voor bent en er goed voor zorgt is er ook geen probleem behalve het combineren met je studies

ja dan heb je problemen daarin hé.
dan is het beter om het weg te doen als je er toch niet voor zorgt. dan is het beter voor het kind dat nooit beseft heeft dat het leefde of een kind dat later ongelukkig is

Hmm... Ik zou in ieder geval er zeker van zijn dat je leven zeker genoeg is om een kindje te krijgen, dat je een huis en een baan hebt enzo zodat je het kindje goed kan opvoeden.
En je moet er voor zorgen dat je zelf volwassen genoeg moet zijn om een kindje aan te kunnen. Als je op je 17e denkt volwassen genoeg denkt te zijn, neem dan vooral een kind, maar dump het dan niet elke week bij iemand om uit te gaan ofzo

ja uitgaan, moet je niet meer aan denken!!

^ mijn mening

Als je per se ouder wilt worden moet je je als een ouder gedragen en niet als een tiener.

Sophie, wat een wijze woorden
Nee inderdaad, je moet alleen een kind krijgen als je er echt 100% zeker van bent dat je het ook kunt onderhouden

yepp.
in belgie is er zo'n meisje die zo'n beetje 'bekend' is vanwege haar familie en die is nu 17.5 en haar vriend 20 zeker. en die heeft nu een kindje van een jaar. en ze hebben dat beslist. ik vind dat heel dom van haar. ze heeft haar studies opgegeven. ze heeft geluk dat ze nu in het hotel van haar ouders kan werken. maar zal dat eeuwig zo zijn? ik denk van niet. en dan zit ze in de shit voor haar werk hé, ze heeft geen diploma

Beeld je in: je hebt een vriend, je bent 16 jaar, alles gaat goed... tot je plots zwanger wordt. Wat doe je?

Er zijn heel veel meisjes en jongens die direct "abortus" zeggen.

Sorry, maar dat vind ik ongelooflijk zielig! Waarom? Simpel, er zijn in België en Nederland zoveel mensen die heel graag een kind willen, maar er geen kunnen krijgen. En terwijl jij zwanger bent van een ongelukje (want zo is het in de meeste gevallen wel), zou je het zomaar laten wegnemen. Ok, ja 't is misschien een heel katholieke gedachte, maar in zekere zin laat je een stuk van jezelf wegnemen. En DAT snap ik niet!
Als je als 16-jarige zwanger raakt, dan wilt het zeggen dat je het niet al te nauw nam met de verschillende voorbehoedsmiddelen die er tegenwoordig op de markt zijn. (bv, je vergat een condoom, of de pil...) En je hebt dus min of meer een fout begaan. Maar dan vind ik ook dat je verantwoordelijkheid moet nemen voor die fout.
Een schrijffout kun je gemakkelijk uitdoen met tipp-ex, bovendien ga je niet onthouden hoeveel schrijffouten je hebt gemaakt. Maar een kind, een stuk van jezelf laten wegnemen, dat vergeet je niet, dat vergeet je nooit! En dan zijn er die zeggen dat wat er op het moment van abortus in je buik zit geen kind is, 't is wel een levensvatbaar embryo dat wordt weggenomen.

Als ik nu zwanger zou geraken (ik ben er 17 en word er binnenkort 18.), dan neem ik mijn verantwoordelijk op en probeer er, met mijn kind (en evt mijn vriend, als hij me niet laat zitten), het beste van te maken. Mijn vriend gaat verder studeren, en ik blijf een jaar thuis om voor m'n zoon/dochter te zorgen. En DAT is verantwoordelijkheid opnemen.

En al die woesies die nu "abortus" zeggen, zijn het niet waard van later nog kinderen te krijgen. Doe aub ook niet zoals die ene vrouw in Duitsland deed. (Ze raakte 13 keer zwanger, verstikte haar kindjes en verstopte die in bloempotten) Sta 't gewoon af voor adoptie, of aan mensen waarvan je weet dat ze geen kinderen kunnen krijgen. Zij zullen er heel goed voor zorgen, misschien beter dan jij nu.

En als je echt niet zwanger wil geraken: er zijn zoveel voorbehoedsmiddelen op de markt, je moet maar naar de dokter of de apotheker gaan, en je hebt er al.

'k Hoop dat deze (lange) post toch wat duidelijkheid bracht over mijn standpunt.