nouveau histoire

ja met de vogelpest zeker

dan niet dan zijn ze eng en ziekelijk

dan moet je ze verzorgen

en zielig

lllllama's <33

ook lief en zonder vogelgriep

ik heeft een nieuw deel al maar heb geen tijd om het te typen
dondderdag tenvroegste. het enige voordeel is dat het dan al langer zal zijn
nieuwe personages: robbe [zanger]
en mikey [drummer]

ik kan niet wachten tot donderdag!

Jaa

ik typ nu iets in

a7x tread________hint hint @ lore

ok

‘Wat is er? Is die kleine misschien zo besmet dat hij niet meer tegen normale mensen kan?’
‘Steven, ik wil dat je vertrekt. Nu meteen!’ schoot Amy uit.
‘Oh wicht, bemoei je er niet mee,’ Hij duwde haar opzij. Harder dan hij bedoeld had. Ze viel, maar hij liet niet merken dat hij haar eigenlijk niet had willen laten vallen. In plaats daarvan keek hij haar vernietigend aan en richtte zijn aandacht weer op Dylan.
“Zozo, ukkie, gelukkig besef jij niet wat je smerige zus allemaal uitspookt,� Dylan’s lip trilde toen Steven tegen hem sprak. Hij stak zijn hand uit. Was het nu om Dylan te slaan, nijpen of toch een aai te geven, we zullen het nooit weten. Toen Steven zijn hand nog maar ophief begon Dylan hartverscheurend te huilen. Zonder aarzelen gaf ik Steven een klap in het gezicht.
“Zielig dat je het alleen tegen kinderen kunt halen,’ Ik keek hem nietig aan, draaide me om, zette Dylan in zijn kinderwagen en liep het park uit. Amy volgde. Ze was niet meer op haar gemak, ik kon het zo voelen.
“Trek het je niet aan, kan hij er wat aan doen dat hij geboren is met minder verstand dan Dylan,’ Ze moest lachen. Ik zag haar graag lachen. Haar glimlach deed me smelten vanbinnen.
“Je bent veel mooier als je lacht,� zei ik zachtjes en sloeg mijn ene arm rond haar middel en duwde met de andere de buggy. Ze legde haar hoofd op mijn schouder. Onze weg naar huis was kort maar ik had er nog nooit zoveel van genoten.
“Sorry dat ik zo zielig deed… morgen gaan we plezier maken, dat beloof ik!’ Haar gezicht stond weer vrolijk. Ze gaf mee een afscheidszoen en vertrok. Ik wilde achter haar aanrennen en bij haar blijven. Ik hield mezelf in. Morgen, morgen, was het maar morgen.

‘Ding dong’ Ik wreef zenuwachtig in mijn handen. De hele nacht had ik gepiekerd wat ze van plan was. Allerlei gedachten hadden door mijn hoofd gespookt. Amy deed open en lachte ondeugend.
“Kom binnen, kom binnen,’ Ik stapte de hal binnen en kreeg meteen een blinddoek voor mijn ogen.
“Eerst verkleden,� fluisterde ze. Traag liepen we de trap op. De omgeving deed me vreemd, hoewel ik hier al veel vaker was geweest. Mijn nieuwsgierigheid was meer dan geprikkeld. Ze leidde me de kamer in en begon me uit te kleden. Ik voelde haar begerige vingers over mijn vel lopen. Een koude rilling liep over mijn rug. Ik had liever dat ze wat meer aandacht aan mijn lichaam besteedde. Het blinddoek effect zou het kinky maken. Ik nam haar hand en kuste de palm. Ze had mijn bedoeling meteen door. Ze zoende me zachtjes op de mijn mond. We speelden ons tongtikspelletje en ik liet mijn handen naar haar rug glijden, onder haar t-shirt. Ze beet op mijn lip toen mijn handen een weg naar boven zochten.
“strakjes,� fluisterde ze in mijn oor. Daarna hield ze het bijna professioneel. Ze trok alle kledingstukken uit, op mijn ondergoed na. Ze trok een topje over mijn schouders en hielp me in een kuitbroek. Dat was het enige dat ik me erbij kon voorstellen. Ze deed ook iets met mijn haar, maar wat ze precies deed kon ik niet thuisbrengen. Ze had er kennelijk plezier in. Verder gaf ze alleen maar vage aanwijzingen. Het ging van ‘trap af, naar buiten, links, rechts, de stad,’
Ze duwde een deur open en een steriele geur walmde in mijn gezicht. Ik vroeg me af waar we waren. Voorzichtig deed ze de blinddoek van mijn gezicht. Ik moest knipperen met mijn ogen door het felle licht. Slechts na een paar seconden besefte ik waar ik was.



klein deelke

cool


waar is ze? waar is ze? *rent hysterisch rond*

spannened

ja man! waar is ze nou dan?

-zoekt-

ze is hier

Een piercingshop. Ik keek haar verbaasd aan.
“Vind je het een leuk idee?�
“Wow, ik ben verbluft!’ Ze grijnsde.
“Als we nu eens allebei ons oor laten piercen, is dat een soort van verbondenheid tussen ons,� Ze knipoogde. “En ik laat mijn lip ook piercen, dat wilde ik al zolang.’
“Cool… ik wilde eigenlijk ook eentje in mijn wenkbrauw…�
“Doen, Paulien, het staat je vast super!�
Toen Amy op het krukje zat besefte ik pas dat ik andere kleren aanhad. Het topje droeg de naam ‘Bitter Sweet Revenge’ in paarse letters en enkele sterren. De kuitbroek was roomkleurig.
“Waar is dit goed voor?� vroeg ik verbaasd.
‘Zul je wel merke,’ Ze glimlachte opnieuw ondeugend.
“Nog meer verrassingen? Wow… ben ik dan zoveel waard?’
“Jij bent mijn alles,’ Klak. Nu zat er een ring door haar lip. Man wat was ze er sexy mee. Ik wou dat die kerel van de piercing shop er niet was, zodat ik haar kon zoenen, zoveel ik wou. Ik wilde het contrast voelen van het koude metaal in het warme vlees. Helaas haalde de piercer me uit mijn dromen door te vragen welke wenkbrauw ik wilde piercen. Ik wees mijn rechterwenkbrauw aan. Klak. Een ring door mijn oor. Klak. Een ring door mijn wenkbrauw.
“Wauw, je ziet er fantastisch uit,’ joelde Amy. De piercer hield me een spiegel voor. Die wenkbrauw zat goed, net als mijn oor. Wat mij het meest verbaasde was wat Amy met mijn haar had gedaan. Ze had het opgestoken, warrig gemaakt en er zat een kroontje in. Een kleine glinsterende kroon. Wow. Ik vond het best wel stoer.
Op straat vloog ik in haar armen.
“Je bent zo lief,� zuchtte ik
“Je bent zo stoer en tegelijk zo schattig. Ik kan nog steeds niet geloven dat jij mijn prinsesje bent,’ ik kuste haar op de mond. Het koude metaal-warm vleesgevoel was zalig. Amy onderbrak de kus. “We moeten voortmaken, straks hebben we nog tijd te kort om te repeteren.’
“Repeteren?’
‘Ja repeteren, volg mij maar. Je hebt geluk dat je wenkbrauw net gepierced is, anders moest je weer die blinddoek om,’ Ik volgde haar de Music Hall binnen. We liepen de winkel dwars door tot aan de repetitieruimtes. Alles werd steeds verwarrender.
“Sluit je ogen!’ beval Amy. Ik deed wat me gevraagd werd.
“Je mag je ogen openen…� Voor me stond Crystal en twee jongens. De ene stapte onmiddellijk op me af.
“Gelukkige verjaardag, Paulien, ik ben Robbe, de zanger,’ Hij gaf me een hand en drie zoenen.
“Hoj Paulien, ik ben Mikey, drummer, gefeliciteerd,’ Hij knipoogde en gaf me ook drie zoenen.
“Ik hoop dat je een leuke verjaardag hebt, Paulien,’ lachte Crystal.
“Wow, nog geen klein beetje,’
‘Nog meer nieuws!’ riep Amy ‘Vanavond om 7 uur stipt wordt Bitter Sweet Revenge verwacht in de concerthal van Music Hall om hun opendeurdagen in te zetten!’ amy’s ogen twinkelden. Mijn mond viel open.
‘Hoe heb je dat geflikt?’
‘Mikey is het neefje van de baas,’ legde Crystal uit.
‘Jongens, dit is te gek,’ gilde ik. ik vloog iedereen in de armen. Ik kende ze nog maar een paar minuten, maar het leken al eeuwen oude vrienden.
‘Wat gaan we dan spelen?’ Ik was razend benieuwd.
“Hier, ons lijstje. Jij mag nog twee nummers kiezen en het is compleet. Dan hebben we een setje van tien nummers,’ Robbe gaf me een blad papier.

1.Ramones – Blitzkrieg Bop
2.Mest – Another Day
3.Simple Plan – Grow Up
4.Operation Ivy – Knowledge
5.Monkeys – I’m A Believer
6.Nine Days- Story Of A Girls
7.American Hi/Fi – Art Of Losing
8.All American Rejects – Dirty Little Secrets
9.…
10.…

‘Wow goed lijstje… ik kies voor Sugarcult met Memory en Green Day met Good Riddance,’
“Ja, Good Riddance is leuk om af te sluiten!’ gilde Mikey.
‘Komaan, laten we repeteren,’ zei Crystal. Voor een band die voor het eerst samen speelde was het verbazingwekkend. We oefenden drie uur aan een stuk tot we alle liedjes perfect konden spelen. Het was alsof God ons samen had gebracht. Alsof we al veel langer samen waren. Robbe veranderde zijn stemgeluid zo soepel bij ieder liedje alsof het leek dat hij nog nooit iets anders gezongen had. Iedereen was razend enthousiast.
“Wel, Paulien,� begon Mikey ‘Als jij zo’n beetje niet hier was komen wonen, dan had je Amy nooit ontmoet en hadden jullie nooit een band willen oprichten. Dus dankzij jou zijn we een beetje samen als groep. En ook omdat je jarig bent, zouden we je graag dit geven,’ Hij gaf me een rechthoekige verpakte doos.
“Jee, dat hadden jullie echt niet moeten doen,’ Ik voelde dat ik rood werd. Mijn kop gloeide.
“Ik hoop dat je het leuk vind,� zei Robbe.
“Wow, Muse! Dit is fantastisch! Meer dan leuk!�
“Misschien kunnen we samen eens kijken, er staat een stukje concert op, als voorbereiding voor vanavond,’ wees Crystal.
“Bij mij thuis! Laten we gaan!’ riep ik.
“O jee…� Een plots gevoel van paniek overviel me.
“Wat is er?� vroeg Amy zachtjes.
“Mijn moeder. Ik weet niet of ze zo blij zal zijn met die piercings,� Amy moest lachen.
“Niet bang zijn, ik had het gevraagd aan je moeder. Zolang je hele gezicht niet vol zat met metaal was het OK,’
‘Jij gluiperig ding,’ Ik beet in haar oor.

Dylan keek raar op toen het gezelschap binnenkam. Op het eerste moment was hij een beetje schuw, maar hij wende even snel als ik deed.
“Jullie muziekje maken met Paulien?� vroeg hij. Iedereen moest lachen.
“Ja, en weet je wat, jij mag met mij mee. Dan kan je eens op de trommels slaan. Ik heb veel trommels,’ stelde Mikey voor. Dylan straalde, Mikey was zijn nieuwe beste vriend.
“Wauw, onze eerste fan! Die krijgt toch wel een t-shirt zeker?� vroeg Crystal.
“Hé ja, leuk idee, we kunnen er straks nog eentje op maat laten drukken!� riep Amy. Dylan straalde alweer. Hij nestelde zich bij Mikey op de schoot en keek samen met ons naar de DVD. Een paar keer kwamen we niet meer bij van het lachen door de beelden en de commentaar die Dylan erbij gaf. Dat broertje van me, dat had duidelijk talent.

We namen Dylan mee naar de Music Hall, drukten een t-shirtje en trokken hem dat aan.
“Wat is op trui?’ Hij verstond er zich niet aan. Mikey knielde naast hem.
“De naam van onze groep staat daarop. Jij krijgt die trui omdat jij speciaal bent. Als ik niet meer kan trommelen, dan mag jij dat doen. Anders mag je voor mijn trommelstokken zorgen,’ Dylan’s gezichtje glom.
“Mag ik nu trommelen?�
“Tuurlijk, kom maar mee,� Hij pakte Dylan bij de hand en nam hem mee op het podium. Dylan sloeg voorzichtig op alle trommels en kraaide het uit van de pret.
“Hij is een echt vadertje,� fluisterde ik naar Amy. Ze giechelde.
“Je hebt gelijk. Nu weet je wie je moet roepen als je geen zin hebt om op hem te passen.�
“Zullen we nog eens repeteren?’ vroeg Crystal. Dylan keek ongelukkig.
“Hier, jij moet zorgen dat niemand ze wegneemt.’ Mikey gaf hem twee drumsticks. Ik zette Dylan op een stoel in de coulissen. Met de sticks in zijn handen geklemd, keek hij aandachtig toe. Op het eind klapte hij met de sticks op elkaar.
‘Mooi! Mooi!’
‘Was het niet te luid?’ vroeg ik hem.
‘Nee, was mooi muziekjes. Trommels waren leuk. Ik later ook goed trommelen als Mikey,’ Hij lachte.
“Je bent me er eentje,� Ik kietelde hem op zijn buikje.
“Brr, ik ben echt wel zenuwachtig,’ zei Amy.
“Ah, het komt wel goed,’ Ik pakte haar hand en gaf haar een kus. Ze ontspande zich een beetje.
“Gewoon denken dat het repetitie is, dan lukt het wel,� zei Robbe.

De mensen stroomden binnen en ik kreeg ook de kriebels in mijn buik. De twee bands die na ons zouden spelen verschenen ook in de artiestenruimte.

mooi

wat een ontknoping hé

cool
meer meer meer